Την περασμένη Κυριακή «όλη η χώρα έγινε μπλε. Όχι το μπλε της Νέας Δημοκρατίας, το μπλε της Ελλάδας», όπως είπε και ο Κυριάκος Μητσοτάκης στην τελευταία του ομιλία στη Θεσσαλονίκη.
Τότε αυτή η φράση ήταν ακόμη οι ευσεβείς μας πόθοι. Πράγματι σήμερα σχεδόν όλη η Ελλάδα είναι μπλε. Και ναι αυτό είναι επιτέλους «το μπλε της Ελλάδας, όχι του κόμματος».
Και αυτό δεν είναι πια ούτε το πιστεύω μου, ούτε το θέλω μου. Είναι γεγονός. Το λένε οι αριθμοί, το αποδεικνύουν όλες οι κοινωνικές ομάδες που δεν πίστεψαν τα ψέματα, που δεν θαμπώθηκαν από τα επιδόματα, που δεν παραμυθιάστηκαν από τα δώρα και τα αναρίθμητα «θα».
Είδαν το πραγματικό πρόσωπο της πιο καταστροφικής κυβέρνησης της χώρας. Μπούχτισαν από τα πειράματά τους, θύμωσαν από τους τραμπουκισμούς τους, στεναχωρήθηκαν από τις αδικίες τους, απέρριψαν τις πρακτικές τους.
Έβαλαν χέρι στην Παιδεία και η Νέα Δημοκρατία κέρδισε τους νέους, έταξαν ψίχουλα στους συνταξιούχους και εκείνοι γύρισαν την πλάτη στον ΣΥΡΙΖΑ, προσπάθησαν να «δωροδοκήσουν» τους δημοσίους υπαλλήλους με μικροαυξήσεις και fake news για τους πολιτικούς τους αντιπάλους αλλά εκείνοι στύλωσαν τα πόδια, τσάκισαν τους ελεύθερους επαγγελματίες και εκείνοι τους το ανταπέδωσαν, μαύρισαν το μέλλον των νεοεισερχόμενων στην αγορά εργασίας και τους «μαύρισαν» και αυτοί.
Ακόμη και στην διαχρονικά «κόκκινη» Β’ Πειραιά πήραν το μάθημά τους με τη Νέα Δημοκρατία να επιστρέφει σε ποσοστά που είχε προ…12ετίας. Κάτι που ευχόμαστε σύντομα και στον ΣΥΡΙΖΑ.
Η πολιτική της κυβέρνησης δεν απερρίφθη μόνο γιατί ήταν κακή αλλά γιατί ήταν άδικη, εμμονική, οπισθοδρομική, αναξιόπιστη, διεφθαρμένη, μόνο «επιδοματική» και καθόλου αναπτυξιακή, υπερασπιστές του μέτριου και πολέμιοι του άριστου, καφενειακή έως αστεία.
Το μέγεθος της νίκης της προηγούμενης Κυριακής, αλλά και της αυριανής αποδεικνύει πως ο ΣΥΡΙΖΑ ερχόμενος δεν έφερε ποτέ την «ελπίδα» που έταζε αλλά τη δυστυχία και την απόγνωση. Όμως αυτό ήταν μόνο η αρχή μια νέας εποχής για τον τόπο και τους Έλληνες.
Ραντεβού λοιπόν στις κάλπες και αυτή την Κυριακή. Και τον επόμενο μήνα.
Και όσο χρειαστεί ακόμη μέχρι να φύγουν μακριά όσοι και όσα μας δίχασαν και μας υποβάθμισαν”.
Δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα Κοινωνική στις 31 Μαϊου 2019