Κάποια στιγμή αξίζει να αναρωτηθούμε με τι έχει σημασία να ασχολούμαστε…
Αξίζει να ασχολούμαστε με έναν υπουργό για όσα κάνει για να στρέφει τους προβολείς επάνω του, πουλώντας φτηνό κουτσαβακισμό, και λαικισμό άνευ προηγουμένου σε δημοσιογράφους και πολίτες.
Ή μήπως αξίζει περισσότερο να ασχοληθούμε με όσα ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΚΑΝΕΙ επί τέσσερα χρόνια για να βελτιώσει την τριτοκοσμική κατάσταση που έχουν περιέλθει τα δημόσια νοσοκομεία στην πατρίδα μας. Εμείς θα επιλέξουμε το δεύτερο δρόμο και όχι τις αντιαισθητικές θεατρικές παραστάσεις ή τα ζειμπέκικα του ανύπαρκτου υπουργού.
Στα δημόσια νοσοκομεία η Ελλάδα και οι ασθενείς στενάζουν και τίποτα δεν φαίνεται να ενεργοποιεί την σημερινή ηγεσία του Υπουργείου Υγείας για να διορθώσουν κάποια από τα δεκάδες κακώς κείμενα που βιώνουν καθημερινά οι νοσηλευόμενοι και οι οικείοι τους.
Επιγραμματικά αναφέρω τα εξής:
- Κλειστές Μονάδες ΜΕΘ σε πολλά νοσοκομεία και ανενεργά πολλές δεκάδες κλίνες ΜΕΘ, λόγω έλλειψης προσωπικού στα περισσότερα νοσοκομεία. Αποτέλεσμα: 40-45 ασθενείς διασωληνωμένοι σε ράντζα και εν αναμονή ανεύρεσης κρεβατιού κάθε μέρα στις λίστες του ΕΚΑΒ.
- Νοσοκομεία που μοιάζουν με εμπόλεμη ζώνη ειδικά σε εποχές έξαρσης των εποχιακών λοιμώξεων. Ράντσα σε διαδρόμους και αίθουσες αναμονής, τα οποία ακόμη και μέρες μετά το τέλος της γενικής εφημερίας συνεχίζουν να υπάρχουν διάσπαρτα στις κλινικές. Αυτή είναι η εικόνα που αντιπροσωπεύει μια ευρωπαική χώρα το 2019, και μας προσβάλει όλους απέναντι στους ασθενείς και την κοινωνία μας γενικότερα. Χαρακτηριστικό παράδειγμα τα νοσοκομεία Αττικό, Ευαγγελισμός και Κρατικό Νικαίας που μετά από κάθε εφημερία αναπτύσσουν 100-120 ράντσα προκειμένου να νοσηλεύσουν όπως όπως βαριά και ιδιαιτέρως βεβαρημένα περιστατικά.
- Η υποστελέχωση σε ιατρούς και προσωπικό διογκώνεται με εκρηκτικούς ρυθμούς. Αποχωρούν κατά εκατοντάδες οι γιατροί κάθε χρόνο λόγω συνταξιοδότησης (350 περίπου), ενώ ο μέσος όρος ηλικίας όσων υπηρετούν είναι τα 60 έτη. Σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία του ΠΙΣ και της ΟΕΝΓΕ, τα επόμενα χρόνια θα υπάρξει ακόμη μεγαλύτερος αριθμός αποχωρήσεων (διπλάσιος), καθώς οι γιατροί αυτοί αποτέλεσαν τον κορμό του ΕΣΥ το διάστημα 1983-1993 και μέχρι το 20 θα συμπληρώσουν τα 67 έτη ηλικίας.
- Τεράστιες ελλείψεις σε ειδικευόμενους ιατρούς, οι οποίοι ανέκαθεν αποτελούσαν την ατμομηχανή του συστήματος. Η έλλειψη στα περιφερικά νοσοκομεία ξεπερνάει το 30% των θέσεων,ενώ οι περισσότεροι νέοι ιατροί λόγω κακών αμοιβών και ανύπαρκτου εκπαιδευτικού προγράμματος μεταναστεύουν στο εξωτερικό αναζητώντας καλύτερες συνθήκες ζωής και επαγγελματικές προοπτικές.
- Πρόσφατα γίναμε μάρτυρες πολικών συνθηκών και μάλιστα εν μέσω κακοκαιρίας λόγω βλαβών στα συστήματα θέρμανσης διάφορων νοσοκομείων, ενώ η υποχρηματοδότηση γενικότερα έχει ως συνέπεια την αδυναμία συντήρησης και ανανέωσης του ιατρικοτεχνολογικού εξοπλισμού, ο οποίος έχει αφεθεί στις περιφέρειες, και οι οποίες προσπαθούν να συντηρήσουν το σύστημα,μέσω προγραμμάτων ΕΣΠΑ.
- Στα τμήματα επειγόντων περιστατικών ο χρόνος αναμονής ξεπερνάει κατά μέσο όρο τις 6-8 ώρες για την εξέταση και διεκπεραίωση των περιστατικών, ενώ οι λίστες αναμονής των χειρουργείων φθάνουν τους 4-6 μήνες.
- Αποκορύφωμα όλων αυτών αποτελεί αναμφίβολα η ιστορία των πλαστών πτυχίων του πρωην διοικητή του Γ.Κρατικού Νικαίας και η σκανδαλώδης συμβαση για το κυλικείο του νσοσοκομείου. Σήμερα ένα από τα μεγαλύτερα νοσοκομεία είναι ουσιαστικά ακέφαλο με τον υποδιοικητή να λειτουργεί ως διοικητής απειλούμενος με αποχώρηση.
Όλα τα παραπάνω δεν είναι εικονική πραγματικότητα και θα έπρεπε να ενδιαφέρουν έναν Υπουργό Υγείας που υποτίθεται ότι έχει τα κότσια να αντιμετωπίζει μόνος του και όλους τους, τους δημοσιογράφους και τα κανάλια, αλλά στάθηκε τελείως ανίκανος να λύσει έστω κάτι από τα χρόνια ζητήματα των δημόσιων νοσοκομείων. Δυστυχώς διάλεξε το γήπεδο των εντυπώσεων για να δείξει την υποτιθέμενη μαγκιά του.Δυστυχώς όμως και για αυτόν και τον προιστάμενο του κ.Ξανθό, Η ΜΑΓΚΙΑ αποδεικνύεται όταν λύνεις προβλήματα. Και είναι πραγματικά ντροπή πρωτίστως για ένα γιατρό, να επιλέγει να αντιμάχεται τους ασθενείς και όχι τις ασθένειες. Γιατί αυτό κανει ο κ.Πολάκης, χτυπάει μια στο καρφί και μια στο πέταλο εκ του ασφαλούς πάντα, και για το πάπλωμα κουβέντα. Δεν τον ενδιαφέρει να προσφέρει, μόνο του μέλημα είναι ο θόρυβος γύρω από το όνομα του, προκειμένου να επανεκλεγεί.
Αφού αποδείχθηκε κατώτερος του ρόλου του, των περιστάσεων και της αισθητικής μας, είναι καιρός να αδιαφορήσουμε πλήρως στο φτηνό του παιχνίδι…και να του χαρίσουμε απλόχερα τη λήθη που του αξίζει…